العيد جانا ^_^

أولا آآآآآآآآآآآآآآدى العيديه بس محدش يطمع فى اكترمن كدة

انهاردة اول يوم من ايام عيد الكحك والشيكولاتات والحاجات اللى بتخن وتبوظ الدنيا...

سؤال جوايا من فترة كبيره ومش عارفه اجابتة دنا كمان مش عارفه أسأله ..هو يا ترى كل ما بكبر بفقد الاحساس بالحياه؟؟

اقصد يعنى بنشوف الحاجة من منظور تانى غير واحنا صغيرين ؟؟هو دة طبيعى طيب ؟؟ولا أنا بس اللى حسه كدة !!!

اصل بقالى كام سنه مبقتش بحس رمضان ولا بحس عيد.. يعنى رمضان بييجى اللى بيزيد فية العبادات وبيبقى شهر روحانيات وصوت

الجوامع وهى بتأذن سوا والشوراع فاضية ساعه الفطار وصوت صلاة التراويح والتهجد آخر ايام رمضان بحس إنة دة بيفرق معايا او

بيحسسنى احساس عالى اوى بس بيتسرق بسرعه لانة رمضان بيجرى مننا كل سنه قبل ما نشبع منه..........

وبييجى اليعد والاغنية الشهيرة "يا ليله العيد آنستينا "وكمان الاغنية اللى بحبها "العيد فرحة ..واجمل فرح..تجمع شمل قريب وبعيد سعدنا

بيها ..بيخليها ذكرى جميله لبعد العيد "كنت هموت وانا صغيرة واعرف مين سعد نبيهه دة؟؟؟؟؟؟؟؟ يكونش الراعى الرسمى للبتيفور او

الراجل بتاع المراجيح ....الله اعلم انا كنت بسمعها كدة على قد فهمى للكلام........

*زمان (مش زمان اوى يعنى ) وانا صغيرة فى ابتدائى مثلا كان العيد دة حاجة كدة جميله بنستناها من السنه للسنه وكل اطفال العيله

يتجمعوا فى بيت العيله ويبدأوا يعملوا كل الحاجات المحرمه اسرياً والتى ينص قانون بيتنا الهادىء على ان من يفعل ذلك ليه علقة معتبره من

بتوع ماما واحيانا بابا وكنا بنعمل ده كله تحت شعار "احنا فى عيد" ..........

كان ليله العيد دى نفضل نقيس فى لبس العيد ييجى حناشر تمناشر مرة وكأننا مش مصدقين انه اللبس الجديد دة بتاعنا فستان العيد بقى

والفيونكات الجديدة والجزمة اللى كانت بتنور دى والله ما عارفة الواحد كان بيلبس الجزمة دى ازاى حتى الشراب المخطط او اللى كلة

دباديب وورد ........ كنا بفرح بيه وكله كوم وشنطة العيد كوم لانها طبعا تمثل بنك العيديه العزيزوكمان مخزن الشيكولاته اللى مبيجيليش

نفس اكلها وقتها فاكلها بعدين بقى..الله كانت ايام جميله

*دلوقت العيد بقى مختلف شوية بحس انه الواحد كل مايكبر كل ما بيفقد الاحساس بالفرحة بتاعه العيد يمكن دة لاننا بدأنا نتشغل بالدنيا يعنى

بدراستنا وحياتنا ومشاكلنا زى ما بيقولوا بقى صعب حاجة تضحكنا ولا تفرحنا من قلبنا مش معنى كدة اننا منقوعين فى الهم لا سمح الله

بس إحنا اتعودنا عليه وصاحبناه وهو حبنا ولزق فينا وبقى زى ضلنا ....

بقى العيد دلوقت مجرد مناسبة اه ليها فرحتها وتهانيها بس بعقلانية اكتر من زمان بمعنى اننا نزور قرايبنا من غير خناق مع عيالهم ولا

خطف للشيكولاته والكحك من بعض ونتجمع بردوا فى بيت العيله بعد ما بقينا احفاد كبار على الشقاوه حوالين جده وجد وعيله جميله فرحه

العيد بتربطها وتجمعها علشان دايما تبقى فاكرة بعضها ..

بس لسه السؤال معلش بيطرح نفسه ,

مين اللى اختلف احنا ولا العيد ؟؟؟